เป็นมุมที่เกิดจากการยกกล้องขึ้นบันทึ จะเป็นทั้งกรณีที่วัตถุสนใจมีขนาดใหญ่ซึ่งอยู่สูงกว่าหรือเกิดจากการใช้ถ่ายทอดมุมมองของสิ่งเล็กๆให้ดูยิ่งใหญ่ก็ได้ การใช้มุมดังกล่าวมีผลทำให้วัตถุที่มีขนาดเล็กดูใหญ่มากขึ้นและผู้รับชมจะรู้สึกว่าตัวเองนั้นอ่อนแอแม้ว่าสิ่งที่บันทึกจะมีขนาดเล็กในความเป็นจริงก็ตาม
มักใช้กับวัตถุที่ทำให้ผู้รับชมภาพรู้สึกว่ากำลังเป็นผู้ที่มีส่วนร่วมกับเหตุการณ์ในภาพนั้นเสียเอง เป็นการทำให้เกิดส่วนร่วมในที่ๆช่างภาพอยู่ เช่น มุมมองของเชฟที่กำลังทำอาหารแล้วมองออกไปยังลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทาน ผู้รับชมภาพจะรู้สึกว่าเหมือนตัวเองเป็นเชฟจริงๆ เป็นต้น
มุมที่มีความเป็นธรรมดาสามัญมากที่สุดซึ่งผู้คนมักรับรู้และเข้าใจมันได้อยู่บ่อยในชีวิตประจำวัน การบันทึกภาพลักษณะนี้มักทำให้เกิดความน่าสนใจได้ยากกว่ามุมมองแบบอื่นเพราะมนุษย์มักไม่ค่อยมองเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยอีกทั้งพวกเขาปรับตัวให้เกิดความเคยชินกับสิ่งที่ทำซ้ำไปซ้ำมาอย่างการมองเห็นในระดับสายตานี้เป็นปกติกันอยู่แล้ว อย่างไรก็ดีเทคนิคที่จะช่วยให้ภาพถ่ายมีความน่าสนใจมากยิ่งขึ้นคือบันทึกในสิ่งที่แปลกออกไป เช่น การบันทึกภาพสัตว์ที่เข้าใกล้ได้ยากด้วยเลนส์เทเล เนื่องจากมันจะเป็นมุมที่ทำให้ผู้รับชมเชื่อมโยงกับวัตถุได้มากขึ้น
มุมของภาพถ่ายลักษณ์นี้มักเรียกว่าเป็นมุมมองของนกก็เพราะว่านกบินอยู่สูงกว่าเรามาก มุมที่เห็นจึงเป็นมุมที่ทำให้อะไรๆดูมีขนาดเล็กไปหมด การถ่ายภาพด้วยมุมดังกล่าวทำให้ผู้รับชมภาพรู้สึกว่าตนเองอยู่เหนือกว่าตัวแบบหรือกำลังปกป้องตัวแบบ เช่น สายตาของครูที่กำลังเข้มงวดกับลูกศิษย์ อีกความสำคัญหนึ่งของมุมลักษณะนี้นั้นคือการทำให้ผู้รับชมรู้สึกแยกตัวออกจากวัตถุ ภาพถ่ายระดับบนหรือภาพถ่ายมุมสูงจะดูดีและได้ผลเป็นพิเศษกับภาพวิวซึ่งทำให้สิ่งที่มองลงมามีลวดลายเหมือนงานศิลปะ
ปฏิเสธไม่ได้ว่ามุมที่เลือกใช้นั้นส่งผลกระทบต่อลักษณะการบรรยายเหตุการณ์ในภาพโดยตรง ถ้าเราเลือกใช้ได้อย่างถูกต้องก็จะทำให้ข้อความสำคัญถ่ายทอดออกไปได้อย่างแม่นยำมากยิ่งขึ้น ลองถ่ายภาพเดิมด้วยมุมหลายๆแบบอาจจะค้นพบวิธีการถ่ายทอดที่เป็นแบบฉบับของตัวคุณเองก็ได้
เรื่องของคู่สีรายล้อมรอบตัวเราอยู่ตลอดเวลา และ ‘คู่สีตรงข้าม’ (Complementary Colors) ก็จัดว่าเป็นการเข้าคู่ที่รุนแรงและทรงพลังอย่างมาก หากจะหยิบมาเพื่อใช้งานต้องเรียนรู้และเข้าใจวิธีหลีกเลี่ยงผลลัพธ์เชิงลบบางประการจึงจะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด
กฏสามส่วนเป็นกฏที่ใช้งานง่ายและยืดหยุ่นมากกฏหนึ่งในบรรดากฏโครงสร้างเพื่อจัดองค์ประกอบภาพถ่าย กฏดังกล่าวเหมาะกับคนที่เริ่มเบื่อกับการวางจุดสนใจไว้กลางจอ แต่ก็มีคนจำนวนมากใช้งานมันโดยไม่คำนึงถึงสิ่งพึงระวังนั่นคือดุลยภาพของพื้นที่ส่วนที่เหลือ ผู้สอนเห็นว่าเนื้อหาส่วนนี้ไม่ได้เป็นความลับอะไรมากจึงเขียนในทุกแง่มุมของมันแบบสาธารณะซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่สนใจ
ปัจจัยชี้วัดว่าช่างภาพใช้รูปของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่ขึ้นอยู่กับเคล็ดลับหรือกลเม็ดต่างๆที่ได้ศึกษามา บทความนี้จะได้มีการอธิบายถึงที่มาที่ไปของศิลปศาสตร์สาขาการถ่ายภาพนิ่งในมุมของของกลไกการเล่าเรื่องที่ผลักดันด้วยวิทยาศาตร์เพื่อชี้ให้เห็นว่าแท้จริงแล้วองค์ความรู้นั้นท้ายที่สุดมีความเชื่อมโยงกันทั้งหมด
ร้านค้าออนไลน์ภายใต้ชื่อผู้ก่อตั้ง ‘Dozzo Flamenco’ ที่นี่จะมีผลิตภัณฑ์สื่อการสอนและเทรนนิ่งคลาสระดับคุณภาพเท่านั้น
ถ้าเพิ่มเกรนน้อยเกินไปภาพก็ดูเหมือนจะไม่มีความแตกต่าง แต่ถ้าใส่มากเกินไปภาพก็แข็งกระด้าง ดังนั้นควรมีเกรนในปริมาณเท่าใดในภาพจึงจะช่วยให้ภาพดูดีขึ้น และใช่ เรากำลังพูดถึงเกรนในมุมที่เกี่ยวข้องกับความคมชัดของภาพถ่ายครับ
เรื่องของคู่สีรายล้อมรอบตัวเราอยู่ตลอดเวลา และ ‘คู่สีตรงข้าม’ (Complementary Colors) ก็จัดว่าเป็นการเข้าคู่ที่รุนแรงและทรงพลังอย่างมาก หากจะหยิบมาเพื่อใช้งานต้องเรียนรู้และเข้าใจวิธีหลีกเลี่ยงผลลัพธ์เชิงลบบางประการจึงจะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า
