หากกล่าวอย่างนั้นแล้ว เครื่องมือที่มีชื่อตรงๆอย่าง พู่กัน – (Brush Tool) กับ ดินสอ – (Pencil Tool) ก็ทำหน้าที่เหมือนกันเพราะใช้งานในลักษณะการปัดไปมาและเลือกสีเส้นของการปัดได้เหมือนกัน ไหนจะครอบคลุมไปถึงเครื่องมือวัตถุประสงค์อื่นอย่าง ยางลบ – (Eraser Tool), เบลอ – (Blur Tool) หรือแม้แต่การปัดให้ไหลรวมกัน – (Smudge Tool) เครื่องมือที่มีการใช้งานลักษณะนี้แม้จะมีตัวเลือกปรับแต่งที่แตกต่างแต่ก็นับว่าเป็นเครื่องมือที่เกี่ยวข้องกับ ‘การระบาย’ เหมือนกัน
แม่แบบเครื่องมือมีไว้เพื่ออำนวยความสะดวกในการกำหนดคุณลักษณะเฉพาะที่ใช้งานบ่อยๆ บางรูปแบบที่มีคุณลักษณะพิเศษสามารถหาดาวน์โหลดมาใช้ได้ทางอินเตอร์เน็ต มีการตั้งค่าที่ละเอียดมากชนิดที่เรียกว่าเปลี่ยนแปลงรูปแบบหลายๆอย่างที่เครื่องมือสำหรับการวาดจะทำได้
บาร์ตัวเลือกและแผงตั้งค่าพู่กันอย่างละเอียด
ผู้ใช้งานสามารถเลือกส่วนแม่แบบได้ที่ตัวเลือก Brush Preset ที่บาร์ตัวเลือก โดยที่มีคุณสมบัติที่น่าสนใจหลายอย่างในการกำหนดค่าไม่ว่าจะเป็นค่าความแข็งของแปรงปัดขั้นพื้นฐาน, ขนาดขั้นพื้นฐาน และอื่นๆ
ลำดับขั้นตอนการระบายลงในพื้นที่การทำงานด้วยพู่กันหรือดินสอทำได้ง่ายๆตามขั้นตอนดังต่อไปนี้
ลำดับขั้นตอนการใช้งานพู่กัน
1. เลือกสีที่กำหนดใช้เป็นสีของอุปกรณ์นั้นๆก่อน
2. เลือกเครื่องมืออย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นพู่กันหรือดินสอก็ตาม
3. เลือกแม่แบบพู่กันสำหรับปัด
4. เลือกคุณสมบัติต่างๆของแม่แบบพู่กันต่ออีกครั้งที่บาร์ตัวเลือก
5. ทำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือต่อเนื่องตามลำดับ
5-1. คลิกลากเพื่อระบาย
5-2. สำหรับการลากเป็นเส้นตรง ให้กด Shift ค้างไว้แล้วลาก
5-3. กรณีใช้เป็นแบบแอร์ชรัชเพื่อพ่น ให้คลิกค้างอย่าคลิกลาก
สำหรับตัวเลือกพู่กันนั้นจะหมายถึงวิธีการที่สีซึ่งถูกเลือกมาเป็นหมึกสำหรับวาดว่าใช้วาดลงอย่างไร เช่น น้ำหนักการกระจายตัวของสีที่ถือว่าเป็นน้ำหมึก, ขนาดแปรงปัด, การเลียนเสมือนยกขึ้นหรือกดลงแบบเสมือนจริงของพู่กัน ทั้งหมดกำหนดได้ในส่วนนี้
บาร์ตัวเลือกของพู่กันเมื่อเปิดใช้งานเครื่องมือ
อธิบายความหมายในส่วนของตัวเลือกรูปแบบการปัดต่อจากแม่แบบพู่กัน
โหมด (Mode) : การระบายลงในรูปแบบผสานกับงาน ซึ่งต้องมีความรู้ความเข้าใจในส่วนของโหมดผสานเลเยอร์เป็นอย่างดีเพื่อการใช้งานเต็มรูปแบบ
ความโปร่งใส (Opacity) : ค่าความโปร่งใสของสีที่ระบายลงไป ในการกดลงแล้ววาด 1 ครั้งหากมีการระบายทับค่าความโปร่งใส่ของการระบายในครั้งนั้นจะไม่มีการเพิ่มความเข้มจากเดิม
การไหลของหมึก (Flow) : การไหลซ้อนทับขอบหมึก ยกตัวอย่างเช่นกำหนดการไหล 33% ถ้าลากไปทับพื้นที่ความเข้มดังกล่าว ความเข้มของพื้นที่จะเป็น 66% และมากขึ้นทุกครั้งที่ทาทับแม้จะเป็นการลากเพียงครั้งเดียวก็ตาม
แอร์บรัช (Airbrush) : ตัวเลือกเปลี่ยนให้เป็นการพ่นน้ำหมึกย้ำๆแบบสเปรย์
ลบอัตโนมัติ (Auto Erase) : คุณสมบัตินี้เฉพาะเครื่องมือดินสอเท่านั้น การคลิกลากครั้งแรกจะเป็นสี Foreground แต่ถ้าหากแต่แล้วลากอีกครั้งจะเป็นสี Background
ปุ่มน้ำหนักของแท็บเล็ต (Tablet Pressure Buttons) : เลียนเสมือนคุณสมบัติการกดของพู่กันจริงๆด้วยปากกาแสงสำหรับแท็บเล็ต
Photoshop CC มีการพัฒนารูปแบบการระบายให้แข็งหรือนุ่มนวลลื่นไหลอย่างชาญฉลาดตามรูปแบบพู่กันที่ต้องการ เช่น ส่วนกำหนดค่าตัวแปร 0-100 ของค่าความนุ่มนวล (Smoothing) ที่บาร์ตัวเลือก ไม่ว่าจะเป็นระหว่างทำงานกับพู่กัน, ดินสอ, พู่กันผสมผสาน และ ยางลบ
ส่วนของความนุ่มนวลในการลากทำงานได้ใน 2-3 โหมด คลิกที่สัญลักษณ์ฟันเฟือง จากนั้นทำเครื่องหมายหน้าคุณสมบัติที่ต้องการใช้งานดังต่อไปนี้
ระบายแบบดึงเส้นด้วยการเคลื่อนไหวของเคอร์เซอร์เป็นตัวนำ ตัวเลือกนี้เหมาะสำหรับการระบายแบบสร้างรอยต่อที่สังเกตได้น้อยที่สุด (แต่ก็ยังมีรอยต่อเล็กๆ)
Pulled String Mode [ที่มา]
เน้นไปที่การหักมุมของเส้นที่มีความแนบเนียนแบบสร้างรอยต่อน้อยที่สุด
Stroke Catch Up [ที่มา]
เน้นไปที่การเชื่อมต่อจากเส้นที่ขาดออกจากกันซึ่งมาจากการยกเพื่อวาดเส้นใหม่
Catch-Up On Stroke End [ที่มา]
เกี่ยวข้องกับความยึกยือของเส้นว่าจะปรับให้มีความนุ่มนวลเป็นธรรมชาติมากเพียงใด ถ้าซูมมากแล้วระบายจะไม่เนียน แต่ถ้าซูมออกแบบมองไกลๆจะเนียนขึ้น
มี 4 รูปแบบของสัญลักษณ์เคอร์เซอร์ที่เปลี่ยนได้ คือ 1. เคอร์เซอร์มาตรฐานซึ่งเป็นสัญลักษณ์เดียวกันกับเครื่องมือที่เลือกในขณะนั้น, 2. แบบกากบาท 3. แบบที่สัมพันธ์กับขนาดและรูปร่างของพู่กันที่เลือกในปัจจุบันแบบ 50% ของขนาด และ 4. แบบ 100% ของขนาด
ส่วนปรับแต่งเคอร์เซอร์
1. ไปที่ Edit > Preferences > Cursors (Windows) หรือ Photoshop > Preferences > Cursors (Mac)
2. เลือกเคอร์เซอร์และปรับแต่งได้ต้องการ