หลายคนตัดปัญหานี้ออกไปด้วยข้ออ้างที่ว่าทำไมต้องละเอียดถึงขนาด เพราะถึงทำได้ก็ใช้เวลานานมาก แถมโปรแกรม Lightroom ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีเครื่องมือที่ให้คุณสมบัติที่ลดภาระนี้ลงได้สักที จนกระทั่งมี Range Masking ซึ่งเป็นคำตอบสุดท้ายที่แก้ปัญหาเหล่านี้ได้อย่างสิ้นเชิง
ฟิลเตอร์ที่มีใน Lightroom Classic และสามารถใช้ Range Masking ภายในฟิลเตอร์ได้
การตกแต่งภาพถ่ายดิจิตอลเป็นการทำงานกับพิกเซลสี่เหลี่ยมจำนวนมหาศาล โดยทั่วไปโปรแกรมไม่มีทางเข้าใจได้ว่าเป็นภาพอะไร หากอยากสั่งให้เครื่องมือทำงานกับส่วนใดของภาพต้องมีสิ่งที่กำหนดขอบเขตนั้นเสียก่อน ซึ่ง Range Masking เป็นคุณสมบัติการกำหนดช่วงพิกเซลที่มีให้เราเลือกอยู่สามแบบ ได้แก่ ช่วงของค่าความสว่าง (Luminance Range) และ ช่วงของค่าสี (Color Range)
ประเภทของการกำหนดช่วงข้อมูลด้วย Range Masking
และอีกช่วงหนึ่งที่ไม่ได้กล่าวถึงในคลิปนี้เรียกว่า ช่วงของค่าความลึก (Depth Range) เป็นเพราะไฟล์ที่โปรแกรมจะทำงานด้วยได้นั้นยังไม่แพร่หลายมากนัก
เพื่อให้ง่ายต่อการสังเกต ภาพถ่ายที่ปรากฎให้เห็นในขณะนี้จึงจำเป็นต้องถูกดูดสีสันออกไปให้หมด เราจะพบว่ามีระดับความสว่างมากมายอยู่ในภาพและรู้ด้วยว่าสีสันที่มองเห็นอยู่นั้นตรงไหนมืดและสว่างอยู่บ้าง
เมื่อสีของแต่ละพิกเซลถูกดูดออกไปหมด พบว่ามีค่าความสว่างที่แตกต่างกันที่ชัดเจนในแต่ละส่วนของภาพ
การทำงานกับช่วงค่าความสว่างของ Range Masking มีหน่วยเป็น % โดยที่ซ้ายสุดคือความสว่าง 0% และขวาสุดคือความสว่างแบบ 100% การควบคุมจึงมีจุดระบุสองจุด ได้แก่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด ถ้าจะควบคุมพื้นที่ค่าความสว่างช่วงที่ 0-50% ของภาพ ก็ให้เอาสเกลเริ่มต้นไว้ที่ซ้ายสุด และสเกลสิ้นสุดหยุดไว้ที่หน่วย 50%
ค่าความสว่างที่ถูกกำหนดช่วงไว้ที่ 0-50% และค่าความนุ่มนวล 50%
สำหรับสเกล Smoothness มีไว้เพื่อกำหนดค่าความนุ่มนวลของผลลัพธ์ ถ้ามีค่าน้อยผลลัพธ์ของช่วงที่กำหนดจะยิ่งแม่นยำสูงมากซึ่งก็ต้องระวังเรื่องของขอบสีที่อาจดูกระด้างมากเกินไปด้วย
เพื่อเลือกพื้นที่โดยใช้สีเป็นเกณฑ์แบ่งแยกสามารถทำความเข้าใจได้ไม่ยาก โดยหลังจากเลือกโหมดของ Range Masking เป็นแบบสี ให้นึกไว้ว่าสีใดๆที่ได้คลิกลงไปบนภาพเพื่อเลือกนั้นจะมีเฉดข้างเคียงใกล้ตัวมันอยู่เสมอ ซึ่งสเกล Amount เป็นสเกลเดียวที่มีให้เลือกในโหมดนี้นั้นจะขยายช่วงของพื้นที่ออกไป
สีขาวในครึ่งภาพขวาแสดงให้เห้นการคัดเลือกเฉพาะสีที่เหมาะกับภาพนี้มากที่สุด
อุปกรณ์รับชมภาพถ่ายไม่ว่าจะเป็นหน้าจอหรือกระดาษต่างก็มีคุณสมบัติในการถ่ายทอดสีสันรวมไปถึงจุดสว่างที่สุดไปยังจุดมืดที่สุดในภาพแตกต่างกัน การแสวงหาความถูกต้องที่สุดในการมองเห็นแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่หาความเป้นมาตรฐานได้ยาก แต่เราก็ยังพอรับรู้ได้ว่าอะไรคือขีดสุดของรายละเอียดที่กำลังปรากฏในขณะนั้นก่อนจะนำไปสู่อุปกรณืหรือแหล่งเผยแพร่อื่น ดังที่เรียกว่า จุดล้นของภาพ หรือ Clipping Point ใน Adobe Camera RAW นี้
หลายครั้งที่คุณสมบัติปัญญาประดิษฐ์อย่าง Denoise ปิดกั้นหนทางลดน้อยส์เกินไป ถึงเวลาแล้วที่เราจะลดน้อยส์ด้วยธีที่ละเอียดมากกว่าอย่าง Manual Noise Reduction
บทความสอนการใช้งานเครื่องมือกลุ่ม Masking Tools ทุกตัวอย่างละเอียดในแบบของ DozzDIY ที่กระชับและเข้าใจง่ายและครอบคลุมการเลือกพื้นที่ทุกรูปแบบ
ร้านค้าออนไลน์ภายใต้ชื่อผู้ก่อตั้ง ‘Dozzo Flamenco’ ที่นี่จะมีผลิตภัณฑ์สื่อการสอนและเทรนนิ่งคลาสระดับคุณภาพเท่านั้น
ถ้าเพิ่มเกรนน้อยเกินไปภาพก็ดูเหมือนจะไม่มีความแตกต่าง แต่ถ้าใส่มากเกินไปภาพก็แข็งกระด้าง ดังนั้นควรมีเกรนในปริมาณเท่าใดในภาพจึงจะช่วยให้ภาพดูดีขึ้น และใช่ เรากำลังพูดถึงเกรนในมุมที่เกี่ยวข้องกับความคมชัดของภาพถ่ายครับ
เรื่องของคู่สีรายล้อมรอบตัวเราอยู่ตลอดเวลา และ ‘คู่สีตรงข้าม’ (Complementary Colors) ก็จัดว่าเป็นการเข้าคู่ที่รุนแรงและทรงพลังอย่างมาก หากจะหยิบมาเพื่อใช้งานต้องเรียนรู้และเข้าใจวิธีหลีกเลี่ยงผลลัพธ์เชิงลบบางประการจึงจะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า
